Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Εισαγωγή στον Μακεδονικό Αγώνα (2)

Τό 1893, ίδρύεται στήν Σόφια καί πολιτική όργάνωσις μέ τήν όνομασία «Μακεδονικό Κομιτάτο». Οί διακηρύξεις του είναι έπιφανειακά άψογες. Κάθε κάτοικος τής Ευρωπαϊκής Τουρκίας, άνεξαρτήτως γένους, έθνους καί θρησκείας, καλείται νά προσχωρήση σέ αύτό. Οί σκοποί του είναι κοινωνικοί, όπως ή άγροτική μεταρρύθμισις καί η άπαλλαγή τών χωρικών άπό τούς τσιφλικάδες Τούρκους μπέηδες. Βαθμιαία θά προσχωρήση καί στήν πλήρη άπελευθέρωσι τών ύποδούλων περιοχών. Πώς όμως; Μέ την πραγματοποίησι ένός συνθήματος: «Η Μακεδονία στούς Μακεδόνες».
Δυό χρόνια άργότερα, τό 1895, θά έμφανισθή κι άλλο Μακεδονικό Κομιτάτο, στήν Σόφια έπίσης. Αύτό έπιδιώκει άπερίφραστα τήν προσάρτησι τής Μακεδονίας στήν Βουλγαρία. Τά δυό κομιτάτα έχουν διαφορές μεταξύ τους πού καμμιά φορά θά φθάσουν σέ θηριώδεις άμοιβαίες δολοφονίες τών άρχηγών τους. Δέν θά χρειασθή όμως καιρός γιά ν' άποκαλυφθή ότι οί διαφωνίες άνάγονται στήν μέθοδο πού πρέπει ν' άκολουθήσουν, ένώ στόχος τους είναι ό ίδιος: ή Μακεδονία!
Ή βασική ταυτότης φαίνεται καί άπό τήν κοινή άσάφεια γιά τά όρια τής Μακεδονίας τών βλέψεων τής Σόφιας. "Αν ένα άπό τά κομιτάτα έπιτύχη έπέμβασι τών Δυνάμεων κι άν άποφασισθή καμμιά ύπογραφή μορφής δημοφηφίσματος, τότε, άνάλογα μέ τίς άνάγκες, θά καθορισθούν καί τά όρια. Να χαρακτηρισθούν ώς «Μακεδονία» καί περιοχές έπάνω άπό τά Σκόπια, ώς τήν Βοσνία. Καί νά άποχαρακτηρισθούν περιοχές όπου ή άπόλυτη έλληνική πλειοψηφία θά χαλάση τήν άπογραφή: Δηλαδή, ή Κοζάνη, ή Χαλκιδική, ή Νάουσα, ή ή Βέροια, άς πούμε. Σέ αύτή τήν άσάφεια δέν έχουν διαφωνίες οί άνθρωποι τών κομιτάτων τής Σόφιας, μέ έκτελεστικά όργανα τους κομιτατζήδες.
Μέ τήν τακτική αύτή, ύπήρξε πολύ πιό ρεαλιστής και συγκεκριμένος ένας Μακεδονομάχος καπετάνιος, ό καπετάν Στέφας, ό όποίος είπε αργότερα: —'Η Μακεδονία φθάνει ώς έκεί πού... φυτρώνει ή συκιά! Παραπέρα άρχίζει ξένος τόπος γιά μάς. 'Αλλά καί σέ πολλές άλλες περιστάσεις οί διαφορές τών κομιτάτων θά ποραμερισθούν μπροστά στούς ένιαίους σκοπούς τής Σόφιας, άλλά καί τού Βουκουρεστίου!
Τήν ίδια έποχή ένδιαφέρον γιά τήν Μακεδονία δείχνουν, μέ διεκδικήσεις καί οί Ρουμάνοι, οι όποίοι είχαν κυρίως βλέψεις στά Γρεβενά. Τήν διεκδίκησι αύτή τών Ρουμάνων πολιτικών τήν καλλιεργούσαν οι Αύστριακοί καί οί Ρώσοι: «"Ας όνειρεύωνται κι αυτοί λίγη Μακεδονία γιά νά μάς άφήνουν ήσυχους στήν Τρανσυλβανία καί στήν Βεσσαραβία, πού πραγματικά είναι ρουμανικές».
"Έπειτα ήσαν καί τά μυστικά κονδύλια. 'Η ρουμανική κυβέρνησις έδινε άνεξέλεγκτα ποσά γιά τήν προπαγάνδα της στήν Μακεδονία. 'Από αυτά ή μερίδα τού λέοντος έμενε στό Βουκουρέστι, καί μόνο ένα μέρος διετίθετο γιά έξαγορά προδοτών, σάν τόν διαβόητο κουτσόβλαχο δάσκαλο 'Απ. Μαργαρίτη. "Αν οί Ρουμάνοι άποκτούσαν μετοχές στήν Μακεδονία, τότε θά τίς άξιοποιούσαν γιά τό κράτος τους. Θά τίς πωλούσαν στήν Βουλγαρία γιά ν' άγοράσουν μερικές περιοχές στά σύνορά τους, στήν βουλγαρική νότια Δοβρουτσά.
Οι Βούλγαροι άρχίζουν άπό τήν προπαγάνδα. Μέ έξαγορά συνειδήσεων, υποτροφίες γιά σπουδές στήν Σόφια, χορηγήσεις γιά ώραία κτίρια έκκλησιών, δωρεάν παιδεία, άπαλλαγή άπό είσφορές γιά τίς σχισματικές έπισκοπές. "Όπου άρχίζει καί στερεώνεται τό κομιτάτο, δέν θά άργήσουν ν' άρχίσουν οί ύποχρεωτικές είσφορές γι' αύτό. 'Αλλά στήν άρχή όλες έκείνες οί παροχές καί άπαλλαγές δημιουργούν βέβαια έντυπώσεις, χρησιμεύουν γιά τό στερέωμα τών κομιτάτων.
Σέ λίγο, ίδιαίτερα μετά τήν έλληνική ήττα τού 1897, άρχίζουν καί οί δυναμικές έπιδείξεις, δηλαδή οί τρομοκρατικές δολοφονίες. Κι έδώ όμως σατανικό είναι τό βουλγαρικό πρόγραμμα. Πρώτα δολοφονούν μερικούς στυγνούς καί θηριώδεις μπέηδες ή έπιστάτες καί φοροεισπράκτορες. Καί κατόπιν, μετά τό 1897, ακολουθούν δολοφονίες «Γραικομάνων». Είναι δέ Γραικομάνοι, οί Έλληνες πού δέ θέλουν νά άκούσουν όχι μόνο τήν προσάρτησι, άλλά ούτε καί τήν αύτονόμησι τής Μακεδονίας. Καί στό σύνθημα «'Η Μακεδονία γιά τούς Μακεδόνες», άπαντούν: «Οι "Ελληνες μέ τήν 'Ελλάδα». Καί είναι οί πολλοί έκείνοι πού έτσι άπαντούν.
Τά κακότεχνα προπαγανδιστικά έπιχειρήματα δέν πιάνουν. Καί πώς μπορεί νά πιάση, τώρα, τό έτος 1900. ή άναδρομή στόν «μικροελλαδίτη» Άθηναίο Δημοσθένη τού έτους 350 πρό Χριστού; Κι αύτό γιατί καί τούς Φιλιππικούς τού Δημοσθένη χρησιμοποιούν τά κομιτάτα, γιά έπιχείρημα τού ότι οί Μακεδόνες είναι βάρβαροι, άρα δέν είναι "Ελληνες! Καί έπειδή τά τέτοια έπιχειρήματα προκαλούν άγανάκτησι ή χλεύη, άκολουθεί τό έπιχείρημα τών δολοφονιών: δασκάλων, παπάδων, έμπόρων,καί όποιων άλλων έχουν έπιρροή καί τό σθένος ν' άντιταχθούν στούς πράκτορες τής Σόφιας.Έμεινε στήν ίστορία τό όνομα τού πρώτου θύματος τών δολοφόνων τού κομιτάτου. Είναι ό πρόκριτος τών Σερρών Κουτοβόκης. Σέ λίγο δολοφονούνται έκεί κι άλλοι δυό, οί Βαστάρχης καί Καστάνιας. Ύστερα πληθαίνουν οί δολοφονίες παντού. Καί ύστερα άπό ό 1897 έμφανίζονται καί οί πρώτες συμμορίες κομιτατζήδων.Τώρα οί άρχηγοί τους γίνονται ό φόβος καί τρόμος τών άνυπεράσπιστων άπό τήν θηριωδία τους Μακεδόνων τής υπαίθρου. "Ως τό 1900 δολοφονούνται 47 "Ελληνες. 'Από τό 1900 κι ύστερα, πού άρχίζει ή πληθωρική δράσις κομιτατζήδικων συμμοριών, δέν μετριούνται τά θύματα. Οι άρχηγοί τών συμμοριών, μαζί μέ τό σύνθημα γιά τήν «Μακεδονία στούς Μακεδόνες ρίχνουν κι άλλο ένα: «Θάνατος στούς Γραικομάνους». Καί ακόμα τό δράμα τών 'Ελλήνων δέν έφθασε στήν «κρίσι του». Θά φθάση μετά τήν έξέγερσι τής «"Ιλιντεν.'Η λέξις σημαίνει ήμέρα τού προφήτου Ήλιού, ήμέρα τού «"Αη Λιά». Μέ αύτή είναι γνωστή μιά ένοπλη έξέγερσις καί τών δυό κομιτάτων στίς 20 'Ιουλίου 1903. Προηγήθηκαν όμως άλλες έκδηλώσεις άπό τό καλοκαίρι τού 1902 μέ είσβολή όμάδων κομιτατζήδων, πού τίς διοικούσαν άξιωματικοί καί ύπαξιωματικοί τού βουλγαρικού στρατού. Τήν Άνοιξι τού 1903 άνανεώνονται οί είσβολές. Τόν 'Απρίλιο πράκτορες άνατινάζουν στό λιμάνι Θεσσαλονίκης τό γαλλικό έμπορικό «Γουαδαλκιβίρ»."Αλλοι πυρπολούν τό ύποκατάστημα τής Όθωμανικής τραπέζης, καταστρέφουν, μέ βόμβες, σωλήνες τού φωταερίου καί ράγες τών σιδηροδρόμων, δημιουργούν κατάστασι άναρχίας. Καί στίς 20 'Ιουλίου γίνεται ή «έξέγερσις» σέ πολλές περιοχές: Κρούσσόβο (Μοναστηρίου), Περλεπές, Στρώμνιτσα, Νέβεσκα καί Κλεισούρα τής Φλώρινας, όπως καί σ' άλλα όρεινά σημεία.Οί Τούρκοι άντιδρούν μέ μάχες καί σφαγές άμάχων, χωρίς διάκρισι έθνικότητος, όπως στό έλληνικώτατο Κρούσοβο. 'Η έξέγειρσις τού "Ιλιντεν έκφυλίζεται τόν Αύγουστο καί σβήνει τόν Σεπτέμβριο. Τώρα μένουν πάλι μόνο οί φευγαλέες συμμορίες. 'Αλλά ‚τά κομιτάτα έχουν έπιτύχει στό διπλό σκοπό τους:1. Δημιουργούν τήν έντύπωσι στήν ευρωπαϊκή κοινή γνώμη καί στίς κυβερνήσεις, ότι ύφίσταται Μακεδονικό ζήτημα στήν άναρχουμένη περιοχή.2. Καλλιεργούν, έπίσης, τήν έντύπωσι στούς ύπόδουλους πληθυσμούς ότι οί κομιτατζήδες μάχονται γιά τήν άποτίναξι τού τουρκικού ζυγού, ένώ οί "Έλληνες έγιναν όργανα τής Τουρκίας. Τόν ίδιο χρόνο οί Δυνάμεις άποφασίζουν νά στείλουν όργανωτάς τής τουρκικής χωροφυλακής στήν Μακεδονία καί μάλιστα μέ κατανομή ζωνών: Ιταλοί στό Μοναστήρι, Αυστριακοί στά Σκόπια, Ρώσοι στήν Θεσσαλονίκη, Γάλλοι στίς Σέρρες, Άγγλοι στήν Δράμα. 'Αλλά πρίν κλείση ό χρόνος τερματίσθηκε καί ή ώς τότε άσυγχώρητη άπάθεια καί άδράνεια τών έλληνικών κυβερνήσεων. Στό μεταξύ έχουν δολοφονηθή: 187 "Ελληνες τό 1902.Τό 1903, ό άριθμός έφθασε τους 283. Καί 365 τό 1904. Τότε άκριβώς άρχισαν στήν 'Αθήνα συζητήσεις γιά τήν ίδρυσι καί 'Ελληνικού κομιτάτου. Οί συζητήσεις γρήγορα κατέληξαν σέ άποφάσεις. Οί πρωτοπόροι τής κινήσεως, ό πολιτικός Στέφανος Δραγούμης καί ό δημοσιογράφος Δημήτριος Καλαποθάκης, διευθυντής τού «Έμπρός», συναντούν παντού κατανόησι μέ οίκονομική ένίσχυσι. Καί άπό τήν κυβέρνησι Θεοτόκη καί άπό τό 'Ανάκτορα.Τό κομιτάτο προχωρεί. Οί πρώτες έλληνικές ομάδες, μικρές στήν άρχή, έμφανίζονται. Πρώτος άρχίζει τόν άγώνα ό καπετάν Βαγγέλης Γεωργίου ή Στρεμπενιώτης, άπό τό Στρέμπενο τής Καστοριάς. 'Ακολουθεί ό καπετάν Κώστας Κώτας, άπό τήν Ρούλια τών Κορεστίων, μεταξύ Καστοριάς καί Φλωρίνης. 'Ο Κρητικός Εύθύμιος Καούδης είναι ό πρώτος καπετάνιος πού έρχεται μέ όμάδα άπό τήν 'Ελλάδα καί συνεργάζεται μέ τόν Βαγγέλη Σρεμπενιώτη.'Ο πρωτοπόρος καπετάνιος (ό Βαγγέλης) δολοφονείται κοντά στήν φωλιά τών κομιτατζήδων, στό χωριό Άετός, τόν Μάιο τού 1904. 'Ο Κώτας αίχμαλωτίζετα, μέ προδοσία, άπ' τούς Τούρκος και απαγχονίζεται στο Μοναστήρι, τόν Σεπτέμβριο τού 1905. 'Αλλά οί δυό Μακεδόνες καπεταναίοι άνοίγουν τόν δρόμο γιά άλλους.Τό κομιτάτο στέλνει στίς άρχές τού 1904 μιά έρευνητική άποστολή άπό τέσσερις άξιωματικούς, τούς 'Αναστ. Παπούλα, 'Αλ. Κοντούλη, Παύλο Μελά καί Γ. Κολοκοτρώνη. 'Ο Μελάς, γαμπρός τού Στεφάνου Δραγούμη, κάνει άλλη μιά άναγνώρισι. Καί στίς 27 Αυγούστου περνά τά σύνορα μέ ίσχυρή όμάδα, άρχηγός στίς περιοχές Καστοριάς καί Μοναστηρίου. Δέν πρόλαβε νά δράση άποτελεσματικά. Σέ μιά άπρόβλεπτη σύγκρουσι μέ τουρκικό λόχο (τυχαία ή άπό κατάδοσι τού κομιτατζή Μήτρου Βλάχου) στήν Στάτιστα, σκοτώνεται στίς 12 Όκτωβρίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: